O książce: 1965 / Oparta na rzeczywistych tendencjach współczesnego społeczeństwa burżuazyjnego, a przede wszystkim na majątku ze swojej ideologii zepsucia dusz ludzkich, wychowania głupich konsumentów, szukających w szerokim świecie jedynie sytości i przyjemności, Strugaccy tworzą model wyimaginowanego kraju, w którym wiele jest warunkowe, w którym ludzie żyją bez myślenia o jutrze, o kawałek chleba. Ludzie w tym kraju mają wszystko – żywność, ubrania, rozrywkę – a mimo to popadają w stan cieszącego się zwierzęcia, najlepsi z nich cierpią i umierają. To zdjęcie nie jest przypadkowe. To, co wydaje się pisarzom najbardziej zdumiewające, to korupcyjny wpływ ideologii burżuazyjnej, jaki obserwuje się obecnie, obecnie w krajach kapitalistycznych o najwyższym materialnym standardzie życia. Tam ludzie, pozbawieni wzniosłych ideałów i wielkiego celu w życiu, są spychani do poziomu zwykłych ludzi. Historia A. i B. Strugackich przepełniona jest nienawiścią do takiego dobrobytu, osiąganego kosztem niszczenia idei, uczuć i osobowości ludzkiej. Kontrastuje się z wiarą w nadrzędną wartość i zwycięstwo duchowych ideałów komunizmu. — I.A. Efremov Wariant opowiadania z 1965 roku, bez późniejszych cięć.